02 Ekim 2014 Perşembe

Üç gün evvel yaşadığım bir olayı sizlere aktarmak istiyorum.
Evden çıkıyorum tlf çaldı açtım ve arayanla aramda geçen konuşma.
Alo,
Serdar Bali ile görüşmek istiyorum,
Evet benim,
Serdar bey ben Fenerıum'dan arıyorum isminize düzenlenmek üzere kaşkol,forma, ve eşortmanınız hazırlamak istiyoruz,
Kızım beni tanıyormusunuz?, tamam ben Serdar Bali'yim ama kim olduğumu biliyormusunuz,
Hayır efendim,
Kızım ben, Trabzonspor'un eski futbolcusuyum ben Fener'li değilim ki.
Efendim ailenizde belki fenerli vardır,
Kızım Fenerbahçe bizim ezeli ve ebedi rakibimizdir ama bizim ailemizde Fenerli olmaz.
Peki serdar bey teşekkür ederim özür dilerim.
Rica ederim kızım özürlük bir iş yok. İyi günler.
Şimdi ben kimim?
Trabzonsporlu bilinen kişiyim.
Yani Ne yaparsam yapayım sonuçlarından Trabzonspor ya yara alır yada gururlanır.
O zaman ölene kadar dikkatli olmalıyım.
Şimdi beni arayan çalışan bir kıza davranış olarak kötü yapsaydım kim zarara görecekti.
Trabzonspor.
Peki uygarca davranınca ne oldu?
Karşıya söylenecek söz kalmadı.
Demek ki Trabzonspor sevgisini aşılamanın en iyi yolu sevgiden geçiyor.
Trabzonsporu temsil eden giderciler belki ders çıkarırlar.